رها کردن سر پود در حین بافت
فرش دستباف، از هنرهای سنتی ایرانی است که توسط هنرمندان با ذوق طراحی و بافته می‌شود. از آنجایی که این هنر اصیل ایرانی توسط نیروی انسانی بافته می‌شود، بروز هر گونه خطایی در بافت ان امری بدیهی و طبیعی است. یکی از این آسیب‌ها در اثر رها کردن سر پود در حین بافت است. در بعضی از مناطق قالیبافی کشور به هنگام بافتن قالی‌های بزرگ از دو و یا چند بافنده استفاده می‌شود.
رها کردن سر پود در حین بافت، یکی از آسیب‌های طبیعی فرش دستباف است
هر بافنده تنها به بافتن قسمتی از فرش که مقابل او قرار دارد، میپردازد. بدین ترتیب محدوده مشخصی را برای خود تعیین می‌کند و تنها در آن محدوده اقدام به بافت قالی می‌کند. در این حالت ممکن است تعداد رج‌های بافته شده توسط یک بافنده بیش‌تر باشد و بافنده دیگر به دلایل مختلف تعداد رج‌های کم‌تری را ببافد.
بنابراین دم کار یا لبه فرش در قسمت‌های مختلف این فرش‌ها دارای اختلاف طولی زیادی است. در این موارد بافنده‌ای که بخش بیش‌تری از فرش را بافته و پس از هر رج بافت و انجام پودکشی، ادامه نخ‌ها را به میزان لازم آزاد می‌گذارد.
سپس بافنده دوم پس از تکمیل هر رج از ادامه پودهای رها شده برای پودکشی رج‌های خود استفاده می‌کند. بافنده سوم نیز به همین ترتیب عمل می‌کند تا آن که رج‌های بافت کامل می‌شود. گاهی نیز بافنده نخست پس از پود کشی کند. حتی دیده شده است که برخی از بافندگان نیز که به تنهایی اقدام به بافت یک فرش می‌کنند به هنگام بافت ارتفاع طولی فرش آن‌ها در قسمت‌های مختلف دارای اختلاف سطح است. این عمل رها کردن سر پود نامیده می‌شود.
برای مرمت فرش‌هایی که در اثر رها کردن سر پود در حین بافت ایجاد شده، فرش خود را به مجموعه رفو ماندگار بسپارید
برای جلوگیری از وقوع این عیب به ویژه در فرش‌های درشت بافت که دارای رجشمار کم‌تری هستند باید به طول کامل از رها کردن سر پود در حین بافت دوری کرد. به تجربه ثابت شده که بافتن تمامی رج‌های فرش به طور همزمان در کیفیت مطلوب فرش تأثیر بسزایی دارد.
0 دیدگاه